آتشی خاکستر شد تا ققنوسی دیگر

تو مثل لاله‌ی پیش از طلوع دامنه‌ها
که سر به صخره گذارد،
غریبی و پاکی
ترا، ز وحشت توفان، به سینه می‌فشرم
عجب سعادت غمناکی!

 

منوچهر آتشی هم رفت .

خبر به اندازه کافی گویا هست .

اسب وحشی بر آخور ایستاده گزان سر دیگر به کوه برگرد.

 

 

نظرات 1 + ارسال نظر
مریم پنج‌شنبه 29 دی‌ماه سال 1384 ساعت 11:42 ب.ظ http://danub.blogfa.com

سلام واقعا خدایش بیامرزد آدم خوبی بود

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد